Belangstellend als hij is, kwam Arie even langs op het toilet toen ik daar zat. Zijn oog viel op de foto’s die er hangen. Op een ervan zitten Suzan en ik op een olifant. “Olifant” zei Arie. “Ja, maar zie je ook wie er op zijn rug zitten?” riposteerde ik. Daar had hij nog niet zo op gelet.
Ik vertelde dat dat papa en mama waren en dat het nog best een hele toer is om op zo’n olifant te gaan zitten. Je moet er tenslotte eerst een vangen! Hier werd even over nagedacht en vervolgens werd dit feit feilloos gekoppeld aan de middagaktiviteit, namelijk een wandeling: “Olifant zoeken!”
De hele wandeling hebben we goed om ons heen gekeken, maar geen olifant te zien. Dat viel nog niet mee. Ik heb verteld over de natuurlijke habitat van olifanten, dat dat Afrika is en dat dat heel ver weg is. Voor de zekerheid bleef Arie toch maar goed opletten. Gelukkig dat we er geen een gezien hebben, want dan hadden we er natuurlijk op gemoeten en drie keer raden wie het beest had mogen vangen!
Ach joh met jouw vroegere ervaringen in de cattle van je pa had je er zo een bij zijn slurf gehad 😉