Weblog van 007

Op de zondagmiddag begint rond drieën het huis altijd te wankelen op zijn grondvesten. Tijd om naar buiten te gaan. Bij een beetje weer gaan we richting bos. Arie op zijn Car’s crossfiets en Ted is sneller op zijn loopfiets. Ze verheugen zich altijd op de grote bult bij het pinetum achter het landgoed Oosterhout. Dat gaat namelijk Lekker Hard. Arie fietste een flink stuk vooruit, tot grote irritatie van Ted. Tot we opeens een gekrijs hoorden. Ik zag geen kleuter in het schrikdraad hangen, dus het viel mee. Een echtpaar dat voor ons liep was eerder ter plaatse. Arie was geslipt en voluit in de modderplas gevallen. Zie foto. Goede training voor de zwarte cross, dat belooft wat. Twee papieren zakdoekjes verder ging het wel weer en konden we verder.

Donderdag is altijd haastdag. Arie en Ted moeten op tijd naar de Klompjes. Het aankleden verliep niet al te harmonieus en Arie trok zich terug in z’n kamer, omdat Ted hem zat te klieren. Opeens zwaaide zijn deur open en Arie rende op 1 schoen naar buiten. “Mama, ik heb zelf mijn veter gestrikt!”. Hij ging weer terug naar zijn kamer voor zijn andere schoen. Die schoen werd nog twee keer tegen de muur gesmeten, maar uiteindelijk was daar witte rook, Ook de andere schoen was aan, veter gestrikt en allebei netjes met dubbele knoop. “Mama, nu kan ik me helemaal zelf aankleden!” Hij heeft papa gebeld en het verteld, het op de Klompjes laten zien, helaas had zijn juf geen tijd voor een heus strikdiploma. Maar dat snorren we zelf wel op.