Arie’s tuinhuis is inmiddels zomerklaar. Samen hebben we horren in de ramen gezet tegen de muggen. Gaas had ik nog liggen en met het nietpistool heb ik het vastgezet tegen de binnenkant. Bijkomend voordeel is natuurlijk dat het nu niet meer mogelijk is om te ver uit het raampje te leunen! De familie was hier toch wel bezorgd over en zelf vonden we het ook een risiko.
Gisteren hadden Arie en ik ook al de laatste ontbrekende noppen op de toren gezet. Deze waren per post nagestuurd. Arie was toen ineens weg. Toen hij terugkwam had hij de speelgoedboormachine gehaald. Triomfantelijk hield hij hem omhoog: “Twee boormachines!”
Gisteren met het grasmaaien had hij ook al een sterk staaltje peuterlogica. Hij was weer ineens verdwenen, maar toen ik hem ging zoeken kwam hij net aangerend vanuit de woonkamer. Triomfantelijk stak hij de koe in de lucht: “Koe ook grasmaaien!” Tja, koeien eten gras he. Het duurde trouwens niet lang voordat hij bedacht had dat paarden ook gras eten. Die werd dus ook op het grasveld gedumpt. Ik kon er weer omheen maaien!
Ha ha, wat zal het handig zijn wanneer hij zijn tractor heeft!