Circus

Arie en ik zijn vandaag naar het Kerstcircus in Nijmegen geweest. Arie was al dagen onrustig. De dag zelve was hij al om 6:03 wakker en de avond ervoor had hij een brok in zijn keel gehad en kriebels in zijn buik, naar verluidt. Hij had het ook al allemaal verwerkt in een tekening, zoals hierboven te zien is. Deze is inmiddels in het bezit van meneer Freiwald zelf. Die stond ons met zijn circusmensen uit te zwaaien toen we naar huis gingen. Had ik op Youtube al gezien dat ze dat deden, dus de tekening zat in mijn binnenzak.

Het circus begon on 12.30, maar om 10.00 hield Arie het niet meer, dus het was verstandiger om maar vast te gaan. Sowieso moesten we een uur van tevoren de kaartjes nog ophalen. Na een korte maar chaotische zoektocht naar Arie’s schoenen, niet gevonden, dan maar kaplaarzen aan, vertrokken we. We kwamen uiteraard veel te vroeg bij het circus aan. Het stond er allemaal wel, maar iedereen leek nog te slapen. We zijn er maar eens rustig omheen gekuierd. Daarna was er nog steeds rijkelijk tijd. We hadden zelfs het NEC-stadion al bekeken. Ik stelde voor om dan maar even naar de tegenoverliggende kinderboerderij te gaan, maar dat wilde Arie pertinent niet, want we zouden wel eens te laat kunnen komen voor het circus. Derhalve vernikkelend van de kou gewacht voor het loket, totdat het open ging. Hier stond gelukkig ook een aardige mevrouw waar we een praatje mee gemaakt hebben. Heel gezellig. Uiteindelijk kwam de zon door en ging het loket open. Hoezee! Kaarten voor alle aanwezige Arie Barissen! Toen wilde Arie wel mee terug naar de auto, waar we even gelunched hebben en wat opgewarmd zijn. Arie zat gezellig naast me op de voorbank.

Om 11.00 mochten we dan naar binnen. We mochten nog niet naar onze plaatsen, maar wel alvast in de tent voor de ingang. Arie viel achterover in een kerstboom. Het staat op film 🙂 Meteen maar popcorn gekocht, erg lekker.

En toen mochten we naar binnen. Het was prachtig. We zaten stijf vooraan en Arie zat ademloos en met open mond. Er volgden vele hoogtepunten, waarvan ik er hier enkele zal vermelden:

  • Het stukje wortel dat de olifant met zijn slurf bij Arie uit zijn hand pakte.
  • De popcorn.
  • Sowieso alle artiesten.
  • Het overhalen van Arie in de pauze om even naar het toilet te gaan. Dit lukte pas de vijfde keer dat ik het probeerde. Toen ik me omdraaide van de pisbak was Arie weg…! Ik schrok uiteraard, want ik zag hem ineens niet. Stiekum wist ik het echter wel. Hij was de hele weg teruggerend naar de piste, want anders was de olifant misschien weg. Ik vond hem daar zoekend naar onze stoelen, hij riep me al, de olifant was er nog.

Op de terugweg in de auto was het stil. Met wolk dicht tegen zich aan was Arie druk alles een plekje te geven. Thuis ging hij met de lego aan de gang en niet lang daarna kwamen Suzan en Ted al terug van het zwemmen. Arie had popcorn voor hen bewaard en ging het snel halen.

One Response to “Circus”

  1. A3 says:

    Na alle kerstdrukte eindelijk de tijd gevonden je verslag te lezen. Wat een belevenis, het moet een onuitwisbare indruk op jullie beiden gemaakt hebben!

Leave a Reply